****

Я не скажу табе,

у чым прычына,

Чаму я смутку не магу суняць.

Ты песню лепей заспявай,

        дзяўчына,

Пра вербы,

што над грэбляю шумяць.

Над гаманлівай рэчкай

  пад вярбою,

Каб вырваць боль з душы,

****

Жудасны морак ахутваў прасторы,

Бесперастанку ўсю ноч

З неверагоднаю хуткасцю зоры

Ярка мільгалі наўзбоч.

Вецер навокал свістаў ашалела,

Быццам арбіты пятля

Раптам парвалася –

                          і паляцела

Ў чорную бездань Зямля.

Росамі ззяюць суквецці заранак,