МАЯ ПАКЛОННАЯ ГАРА

У мястэчку не знайсці вышэй

За яе пагорка і кургана.

Шмат было акопаў і траншэй

На яе вяршыні накапана.

Пазіраў удалеч з-пад рукі

І ў краі далёкія вачыма

Я адсюль праводзіў цягнікі,

Што абсягі засцілалі дымам.

Родны край люблю я з той пары!

Я НЕ ПРАДАМ БАЦЬКОЎСКІ ДОМ

Мой дом не апусцеў.

        У ім

Зіняць –

      па радыё –

       куранты.

На дроце –

          тоўстым і тугім –

Пялёнкі сушаць кватаранты.

Квітнее ліпа пад акном,

Шапоча яблыня ля тыну.

НА РАДЗІМЕ

Ён з-за мяжы прыехаў на радзіму,

Далёкім вельмі быў яго маршрут.

Хацелася старому пілігрыму

Дыўным-даўно наведаць родны кут.

На золку, быццам спелая чарэшня,

Чырвоным сокам набрыняе ўсход.

І сонца заблішчыць,

                         нібыта блешня,

Там,

дзе аб нечым шэпчацца чарот.

У САКАВІЦКІМ ЛЕСЕ

Дабрыдзень, родны край!

Зноў на пачатку дня

У сакавіцкі гай

Вядзе мяне лыжня.

Шмат наламала дроў,

Навыгінала дуг

Зіма ў глушы лясоў

Пад скогат завірух.

Запахла навакол