Сядзь ля мяне
і суцішся на міг.
Дзякуй жыццю,
што дало прывілею
Тут мне знаходзіць натхненне
і схоў.
Лёгкія хвалі
гайдаюць лілею
З пахам пяшчотным французскіх духоў.
З берага
ў рэчку глядзіцца казуля –
Ножкі не хоча, напэўна, мачыць.
Божа,
няўжо варажбітка зязюля
Невыпадкова сягоння маўчыць?
З раніцы ў лесе ішла перастрэлка
Дзятлаў пярэстых
між сосен сівых.
Божа,
няўжо набліжаецца стрэлка
Гэткай парой
да адзнак ракавых?
Цёхкай грамчэй,
не саромся, салоўка!
Хай застануцца ў душы на вякі
Трэцяе возера,
Траццякоўка,
Ціхая вёсачка Траццякі.