УЗНЯСЕННЕ

Аўтабіяграфія душы

1

Уздоўж разбітых

Чорных каляін

Апалая лістота дагарае.

3 журботным крыкам

Жураўліны клін

Душу маю

I неба раздзірае.

Шмат перажыў я

На сваім вяку,

****

Калі рыхтуюцца ізноў

Лясы надзець апратку,

Зямля мая

Ля валуноў

Адтайвае спачатку.

Нібы асілак Гаравік,

Пакуль хапала клёку,

На Віцебшчыну

Ледавік

Пёр валуны здалёку.

ДЗЕ ГОЛУБ КУПАЎСЯ…

Паэма

1

Узлессі, паплавы,

Лугі ля Яраслаўля

Ўдыхаюць пахі шчаўя

І маладой травы.

Хвалюе вецер плёсы

Яшчэ зялёных ніў.

Дождж спаласкаў нябёсы,

Пяшчотна падсініў.

****

Быццам сон забыты –

Ранак сіні,

Сонца затуманенага ўсход.

Прама пада мною

Супраць плыні

З лайбаю

Грабецца параход.

Поплаў,

Ад гарачыні сасмяглы,

І зялёны ўтульны гарадок

РАЦЭ МАЙГО МАЛЕНСТВА

Хоць і завешся Гараджанкай,

Ты не пястухай гарадской

Была адвеку,

А сялянкай –

Вясёлай,

Шчодрай,

Гаманкой.

Як і твае,

Мае вытокі

У той зялёнай старане,

ЛІПА ЛЯ МАТЧЫНАЙ ХАТЫ

Калі шкраблося

Ў выцвілы франтон

Даждлівым днём

Аголенае сучча,

Мне ліпа нагадала камертон,

А восень –

Нот зажураных сугучча.

Увасабленне смутку

І тугі,

Калі вароны каркаюць

Кнігі

Буслы над аэрадромам. (1969)

Гукавы бар'ер. (1972)

Дазвольце ўзлёт. (1975)

Чацвёрты разварот. (1979)

Вугал атакі. (1983)

Пасадачныя агні. (1985)

Выратавальны плыт. (1988)

Размова на парозе. (1991)

Канікулярная ангіна. (1991)

Лосвіда. (1993)

Апошняе слова. (1994)

Падарожжа ў Крайшарад. (1997)

У карэце па белым свеце. (2000)

Дзе і як жыве Нептун? (2014)

Пераклады

Дантэ Аліг'еры "Боская камедыя" (1997)

Джоржд Байран "Дон Жуан"(2004)

Джоржд Байран "Прароцтва Дантэ"(2004)

Дантэ Аліг'еры. "Новае жыццё"(2011)

Рубцоў M. “Рускі агеньчык”. (1986)

Вінграноўскі М. “Украінскі прэлюд”.(1999)

МАЯ ПАКЛОННАЯ ГАРА

У мястэчку не знайсці вышэй

За яе пагорка і кургана.

Шмат было акопаў і траншэй

На яе вяршыні накапана.

Пазіраў удалеч з-пад рукі

І ў краі далёкія вачыма

Я адсюль праводзіў цягнікі,

Што абсягі засцілалі дымам.

Родны край люблю я з той пары!

Я НЕ ПРАДАМ БАЦЬКОЎСКІ ДОМ

Мой дом не апусцеў.

        У ім

Зіняць –

      па радыё –

       куранты.

На дроце –

          тоўстым і тугім –

Пялёнкі сушаць кватаранты.

Квітнее ліпа пад акном,

Шапоча яблыня ля тыну.

НА РАДЗІМЕ

Ён з-за мяжы прыехаў на радзіму,

Далёкім вельмі быў яго маршрут.

Хацелася старому пілігрыму

Дыўным-даўно наведаць родны кут.

На золку, быццам спелая чарэшня,

Чырвоным сокам набрыняе ўсход.

І сонца заблішчыць,

                         нібыта блешня,

Там,

дзе аб нечым шэпчацца чарот.