Росы –
як россыпы зор.
Слухае сцішаны,
радасны ранак
Плёскат лагодны азёр.
Конік ружовы пазвоньвае путам,
Певень вітае зару…
Неба раскрылася парашутам
І ўратавала Зямлю.
****
Жудасны морак ахутваў прасторы,
Бесперастанку ўсю ноч
З неверагоднаю хуткасцю зоры
Ярка мільгалі наўзбоч.
Вецер навокал свістаў ашалела,
Быццам арбіты пятля
Раптам парвалася –
і паляцела
Ў чорную бездань Зямля.
Росамі ззяюць суквецці заранак,
Росы –
як россыпы зор.
Слухае сцішаны,
радасны ранак
Плёскат лагодны азёр.
Конік ружовы пазвоньвае путам,
Певень вітае зару…
Неба раскрылася парашутам
І ўратавала Зямлю.