Сядзь ля мяне

      і суцішся на міг.

Дзякуй жыццю,

               што дало прывілею

Тут мне знаходзіць натхненне

    і схоў.

Лёгкія хвалі

гайдаюць лілею

З пахам пяшчотным французскіх духоў.

З берага

ў рэчку глядзіцца казуля –

Ножкі не хоча, напэўна, мачыць.

Божа,

няўжо варажбітка зязюля

Невыпадкова сягоння маўчыць?

З раніцы ў лесе ішла перастрэлка

Дзятлаў пярэстых

між сосен сівых.

Божа,

няўжо набліжаецца стрэлка

Гэткай парой

    да адзнак ракавых?

Цёхкай грамчэй,

не саромся, салоўка!

Хай застануцца ў душы на вякі

Трэцяе возера,

               Траццякоўка,

Ціхая вёсачка Траццякі.