На сэрцы кружацца віры:

Палі, лясы і рэк журчанне,

І пах смалісты ў бары,

І кветак чэрвеньскіх каханне.

Нябёс бязмежных глыбіня,

І цеплыня вандроўнай сцежкі,

І лёгкіх матылькоў гульня,

І прыгажосць тваёй усмешкі.

Асот густы ля беражкоў,

На ножцы тоўсценькай у глеі,

Нібыта з тысячы шматкоў

Пашыты жоўтыя лілеі.

Жыві, Радзіма, і спявай,

З табой душа так прагне зліцца,

Пакуль што думка будзе біцца,

Я буду славіць Родны Край.

Святлана Цмугунова