Колькі вёсак, пасёлкаў, мястэчак…

Назваў сотні, здзівіцеся вы.

Ля дарог, ля азёраў, ля рэчак

Спачываюць, мо скарб векавы.

Кожнай ты надарыла аблічча

З асабістасцю рысаў, зямля,

Гэта, што Даўгаполлем мы клічам,

Стала нам, чужакам, як свая.

Знакаміта сваімі байцамі,

Гістарычнасцю звестак, шляхоў,

Жыхароў дабрачынных – сарцамі,

Мудрай думкаю сталых айцоў.

І вакол, праўда, поле ды поле,

Толькі колер мяняе штогод,

Але, хай бы жыло Даўгаполле

Яшчэ многа і многае год.

Святлана Цмугунова