Хай заўсёды памяць будзе плённай…

Ціхім адвячоркам на гары

Я стаю, як на гары паклоннай.

Кланяюся роднаму кутку,

Кланяюся роднаму прастору.

Як бяжыцца лёгка хлапчуку

Па сцяжынцы звілістай угору!

Мне ж уніз ісці. Мне пяцьдзесят…

Паступова пачало змяркацца.

Я маруджу, я гляджу назад –

Мне з гары не хочацца спускацца.