Змяніць не здолелігады

Іх выгляд самавты.

Ля валуноў

Мурог заўжды

Густы і сакавіты.

Пад вербалозам трапяткім

Ля Гараджанкідзесьці

Імшэе камень,

На якім

Я так любіўпрысесці.

Глядзеўна шустрых качанят

Я з-пад рукі,

Бывала,—

I мой дапытлівы пагляд

Пяшчота сагравала.

Навекікрай,

Дзе мы раслі,—

У нашых сэрцах,

3 намі...

Я нарадзіўся на зямлі,

Сагрэтай валунамі.