Версия для печати
Четверг, 10 августа 2017 11:47

ВЯРТАННЕ

Автор
Оцените материал
(0 голосов)

ВЯРТАННЕ

Змалку мы пра тэатры не зналі…

Для мяне, быццам рампы агні,

У гародзе сланечнікі ззялі,

Ў полі хорам гулі авадні.

Сонца шчодрае ў небе гарэла…

І была для мяне, хлапчука,

Траццякоўскаю галерэяй

Траццякоўкка – лясная рака.

І таму я лячу – не еду –

Да цябе, мой сівы Гарадок!

Тут я сейбіта шчасце зведаў,

Склаў свій першы ў жыцці радок.

Сустракай мяне разам з сынам,

Аблямуй дзьмухаўцамі шлях

І знайдзі нам той ранак сіні,

Што згубіў я ў тваіх палях.

Прочитано 516 раз Последнее изменение Пятница, 11 августа 2017 10:41
Администратор

Последнее от Администратор

Авторизуйтесь, чтобы получить возможность оставлять комментарии