Версия для печати
Четверг, 10 августа 2017 10:45

НОЧ НА РАДЗІМЕ

Автор
Оцените материал
(0 голосов)

НОЧ НА РАДЗІМЕ

З лагчыны выпаўз шэры змрок,

Згубілі фарбы ўсе прадметы.

І толькі ля начных дарог,

Як зоры,

      свецяцца ранеты.

 

Іду я ў жнівеньскую ноч

Кудысь ад роднага парога.

Слупы, як прывіды, -

         наўзбоч,

На сэрцы –

           роспач і трывога.

 

Калі вярнуся я назад

І запалю святло ў пакоі,

Не распагодзіцца пагляд

Маёй матулі

   больш ніколі.

 

Паклоны б’ю начным лясам

Я з прадчуваннем падсвядомым,

Нібы развітваюся сам

Навекі з імі,

 з родным домам.

Прочитано 422 раз Последнее изменение Пятница, 11 августа 2017 10:52
Администратор

Последнее от Администратор

Авторизуйтесь, чтобы получить возможность оставлять комментарии