Шчыры край мой, народ клапатлівы,

Край бясконцых ялін і бяроз,

Бераг рэчкі, узгоркі і нівы,

Дзе з дзяцінства вучыўся і рос.

Дзе бацькоўская родная хата,

Дзе адвеку зямельку араў,

Дзе блакітных азёраў багата,

Не загублены ворагам край.

Край гаворкі і думкі сумленнай,

З дзіўнай казкі былінных слядоў,

Будзь жа ты назаўжды благаслаўлёнай,

Мова прадзедаў і дзядоў.

Я цябе берагчы абяцаю

Не адзіны яшчэ гадок,

Поўжыцця аддаю-прысвячаю

За хвіліны балючы радок.

Святлана Цмугунова