нібы куколь,

Дазволь палюбавацца мне

        табою,

Падпець табе ўпаўголаса

       дазволь.

Халодным вечарам

     напеў народны,

Што ў запаветных тайніках жыве,

Такі шчымлівы,

                задушэўны,

        родны,

На сэрца

цёплай хваляй наплыве.

Я не скажу табе,

у чым прычына,

Чаму я смутку не магу

 суняць.

Ты песню лепей заспявай,

       дзяўчына,

Пра вербы,

                  што над грэбляю шумяць.