****

Жудасны морак ахутваў прасторы,

Бесперастанку ўсю ноч

З неверагоднаю хуткасцю зоры

Ярка мільгалі наўзбоч.

Вецер навокал свістаў ашалела,

Быццам арбіты пятля

Раптам парвалася –

                          і паляцела

Ў чорную бездань Зямля.

Росамі ззяюць суквецці заранак,